យោងតាមការចុះផ្សាយរបស់សារព័ត៌មាន Khmer Times៖ ការសិក្សាមួយដែលចេញផ្សាយកាលពីសប្តាហ៍មុនដោយការិយាល័យស្រាវជ្រាវម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចអាស៊ាន+៣ (AMRO) បានឱ្យដឹងថា ស្ថានភាពបំណុលរបស់ប្រទេសអាស៊ាន + 3 (ជប៉ុន កូរ៉េខាងត្បូង និងចិន) រួមទាំងកម្ពុជា នៅតែមានស្ថិរភាព ប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងនេះ ក៏មានភាពងាយរងគ្រោះ ផងដែរ។
ខណៈដែលចំណែកនៃបំណុលរបស់រដ្ឋាភិបាលដែលកាន់កាប់ដោយអ្នកមិនមែនជានិវាសនជន និងជារូបិយប័ណ្ណបរទេស នៅក្នុងប្រទេសដែលមានសេដ្ឋកិច្ចកំពុងរីកចម្រើនមួយចំនួនដែលមានលើសពីកម្រិតនៃការព្រមានកន្លងមកដោយ IMF នោះផ្នែកសំខាន់ៗចំនួនប្រាំបួននៃភាគហ៊ុនបំណុលខាងក្រៅនៅក្នុងប្រទេសទាំងនេះបានមកពីការខ្ចីប្រាក់ផ្លូវការនាពេលកន្លងមក។
“បំណុលក្រៅប្រទេសរបស់កម្ពុជាគឺផ្អែកលើលក្ខខណ្ឌសម្បទាន។ យ៉ាងណាក៏ដោយ បណ្តាប្រទេសដែលមានចំណែកដ៏ច្រើននៃបំណុលជារូបិយប័ណ្ណបរទេសគឺអាចប្រឈមនឹងហានិភ័យខ្ពស់នៃការកើនឡើងតម្លៃបន្ទាប់បន្សំនៃបំណុលដែលនៅសេសសល់ និងបន្ទុកសេវាបំណុលក្នុងករណីមានការធ្លាក់ចុះនៃរូបិយប័ណ្ណ ដូចដែលបានបង្ហាញឱ្យឃើញក្នុងអំឡុងពេលជំងឺរាតត្បាត។
“ទោះបីជាចំណែកនៃបំណុលរយៈពេលខ្លីក៏ដោយ បើគិតពីកាលកំណត់នៅតែមានកម្រិតទាប ដែលជាទូទៅការបង្កើនការពឹងផ្អែកលើម្ចាស់បំណុលឯកជនសម្រាប់ការខ្ចីប្រាក់ពីខាងក្រៅដោយបង្ហាញពីហានិភ័យខ្ពស់ទាក់ទងនិងការប្រែប្រួលអត្រាប្តូរប្រាក់ស្របពេលមានការប្រែប្រួលនៃទីផ្សារហិរញ្ញវត្ថុពិភពលោក។”
ការសិក្សាបានសង្កត់ធ្ងន់ថា ការវិវត្តន៍នៃអនុបាតបំណុលទៅធៀបនឹងផលិតផលសរុបក្នុងស្រុកត្រូវបានប៉ះពាល់មិនត្រឹមតែដោយលទ្ធផលសារពើពន្ធប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ដោយសារលក្ខខណ្ឌម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចផងដែរ ជាពិសេសតាមរយៈហានិភ័យបំណុលដែលមានស្រាប់។“ ជាពិសេស ការបង្កើនអត្រាការប្រាក់ និងភាពខុសគ្នានៃអត្រាកំណើន ចំពេលមានការដំឡើងអត្រាការប្រាក់គោលនយោបាយនាពេលថ្មីៗនេះ នឹងធ្វើឱ្យមានការលំបាកក្នុងការកាត់បន្ថយសមាមាត្របំណុលអោយបានលឿនដោយការបង្រួបបង្រួមសារពើពន្ធ។
“ខណៈដែលកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងគោលនយោបាយដើម្បីជំរុញអត្រាកំណើន និងការចំណាយលើការផ្តល់ហិរញ្ញប្បទានទាបនឹងជួយកាត់បន្ថយអនុបាតបំណុលក្នុងរយៈពេលមធ្យម ការអភិវឌ្ឍន៍ម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចក៏ត្រូវបានជះឥទ្ធិពលដោយការបង្រួបបង្រួមសារពើពន្ធផងដែរ។ “ជាទូទៅ ការបង្រួបបង្រួមសារពើពន្ធត្រូវបានចាត់ទុកថាមានផលប៉ះពាល់លើតម្រូវការ និងទិន្នផលសរុប ដែលកាត់បន្ថយកំណើនសេដ្ឋកិច្ច។”
“ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការសិក្សាមួយចំនួនបង្ហាញពីទ្រឹស្តី និងភស្តុតាងជាក់ស្តែងនៃឥទ្ធិពលនៃការបង្រួបបង្រួមសារពើពន្ធ។ ខណៈដែលឥទ្ធិពលពង្រីកនៃការបង្រួបបង្រួមសារពើពន្ធគឺមិនអាចសន្និដ្ឋានបាន ការបង្រួបបង្រួមសារពើពន្ធនឹងអាចកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់នៃហានិភ័យ និងបង្កើតមូលដ្ឋានគ្រឹះសម្រាប់កំណើនប្រកបដោយស្ថិរភាព និងនិរន្តរភាពក្នុងរយៈពេលមធ្យម។”
ក្នុងកំឡុងចុងឆ្នាំមុន បំណុលសាធារណៈរបស់កម្ពុជាមានចំនួន ១២,០១ ពាន់លានដុល្លារ រួមទាំងប្រភេទបំណុលខាងក្រៅ និងក្នុងស្រុក។ ក្នុងចំណោមបំណុលសាធារណៈសរុប ៩៩ ភាគរយគឺជាបំណុលខាងក្រៅ ដែលកម្ពុជាជំពាក់ដៃគូអន្តរជាតិ។ បំណុលខាងក្រៅនេះត្រូវបានបែងចែកជាប្រភពសំខាន់ពីរគឺកម្ចីទ្វេភាគី (៦២ ភាគរយពីកម្ចីពីរដ្ឋាភិបាលទៅរដ្ឋាភិបាល) និងកម្ចីពហុភាគី (៣៨ ភាគរយពីអង្គការអន្តរជាតិដូចជាធនាគារពិភពលោក)។ នៅសល់មួយភាគរយទៀត (១១៥ លានដុល្លារ) គឺជាបំណុលក្នុងស្រុក។ បំណុលខាងក្រៅនេះត្រូវបានកំណត់ជារូបិយប័ណ្ណមួយចំនួនដែលមានចំណែកច្រើនបំផុតជាដុល្លារអាមេរិក (៤៩ ភាគរយ) SDR មាន១៨ ភាគរយ។
ចំណែកបំណុលដែលនៅសល់មានដូចជាប្រាក់យ៉េន ប្រាក់យន់ ប្រាក់អឺរ៉ូ និងរូបិយប័ណ្ណក្នុងស្រុក។ រូបិយប័ណ្ណចម្រុះនេះជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យដែលទាក់ទងនឹងការប្រែប្រួលរូបិយប័ណ្ណ ប៉ុន្តែវាក៏មានន័យថាកម្ពុជាត្រូវតែគ្រប់គ្រងការចំណាយ និងផលប៉ះពាល់នៃការផ្លាស់ប្តូរអត្រាប្តូរប្រាក់។
ក្រៅពីកម្ចី រដ្ឋាភិបាលក៏ប្រមូលមូលធនធានតាមរយៈការចេញមូលបត្ររដ្ឋ ជាមូលបត្របំណុលដែលសំខាន់ត្រូវបានលក់ទៅឱ្យអ្នកវិនិយោគ។ ក្នុងឆ្នាំ២០២៤ កម្ពុជាបានចេញមូលបត្ររដ្ឋបាលសរុបប្រមាណ ៧៤,៨៦លានដុល្លារ។